maandag 31 oktober 2011

Vijf van Vrijdag

Op het blog van Aline kun je meedoen aan de Vijf van Vrijdag Dit is mijn verhaal nav afgelopen vrijdag. De verplichte woorden zijn vetgedrukt
 
De grote liefde

Ze zat samen met haar kleindochter van 12 gezellig op bank te kijken naar het programma “Memories” Toen ze jonger was, had ze het programma altijd gemeden. Op de een of andere manier vond ze het altijd pijnlijk als mensen op zoek gingen naar hun verloren liefdes, vooral als beiden of één van beiden in een relatie zat. Natuurlijk, zij was ook wel eens nieuwsgierig naar een bepaald iemand, maar sommige dingen kon je maar beter laten rusten.

Later in bed kwamen de herinneringen toch weer naar boven. Het was vlak na de eindexamens, de HAVO 5 groep had besloten om er even tussenuit te knijpen en een lang weekend naar een van de eilanden te gaan. Ze kon zich eigenlijk niet meer goed voor de geest halen wat ze die dagen allemaal gedaan hadden, het enige dat nog glashelder was, was dat eerste moment dat ze hem zag staan. Slank, halflang donker haar, een dromerige blik en een mond die ze het liefst direct zou willen kussen. “Die ziet mij toch nooit staan” schoot er door haar heen.

Eigenlijk was ze helemaal niet gauw op haar mondje gevallen maar deze jongen vond ze echt leuk en ze had geen idee hoe ze hem moest benaderen. Zijn vriend leek de ideale go-between. Na haar meest onnozele openingszin bleek dat de jongens uit Duitsland kwamen. Stefan stelde zich voor en begon gezellig met haar te praten. Eigenlijk was het niet eerlijk, je zag dat die jongen z’n best deed om indruk op haar te maken en zij gebruikte hem alleen maar om in contact met zijn vriend te komen. Zou ze hem aanspreken, vragen of hij met haar wilde dansen? Ze haalde een paar keer diep adem en stapte op hem af. Ja, hij wilde zeer zeker wel met haar dansen. Ze herinnerde zich dat ze het gevoel had dat ze zweefde. Deze mooie man wilde met haar dansen en niet alleen uit beleefdheid. Al vrij vlot verlieten ze de dansvloer en vonden een lege plek om te zitten. Ze raakten niet uitgepraat, bleven elkaar aankijken, dit was liefde op het eerste gezicht. Haar klasgenoten kwamen, het was tijd om te gaan, met een knoop in haar maag stond ze op. Hij vroeg haar of hij haar weer kon zien en ze spraken voor de volgende avond af.

De hele dag liep ze met vlinders in haar buik rond en cirkelden haar gedachten alleen nog rond hem. Naarmate de dag vorderde werd ze steeds nerveuzer maar toen ze ’s avonds in het café kwam en zag dat hij al op haar zat te wachten, wist ze dat het goed was. De avond vloog veel te snel voorbij en ze wisten dat ze elkaar daarna misschien nooit weer zouden zien. Maar dit was geen vakantieliefde dit kon niet zo eindigen. Ze wisselden adressen uit en 2 dagen nadat ze thuis was, lag zijn eerste, lange brief al op de mat.

Ze draaide zich om, zou ze durven hem te zoeken?

5 opmerkingen:

  1. En nu ben ik natuurlijk heel benieuwd naar het vervolg.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hmm, je hebt nu 4 alinea's en een zin... maar wat een mooi verhaal heb je ervan gemaakt... en ja ik ben ook benieuwd naar hoe en wat verder... ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mooi verhaal, wat een fijne herinnering heeft ze overgehouden. Soms is dat genoeg, maar ik kan mij voorstellen dat ze nieuwsgierig is hoe het zou zijn als.... tja.. als.....

    Ik hoop dat ze nog lekker geslapen heeft.

    BeantwoordenVerwijderen

Opbouwende kritiek vind ik fijn, me afkraken kan ik zelf wel ;-)