zondag 9 oktober 2011

Het moet er nu toch maar van komen

Ik ben gek op schrijven. Al vanaf mijn 10e houd ik dagboeken bij, niet regelmatig maar geregeld. Vroeger schreef ik verhalen en gedichten (waarom heb ik niet alles bewaard???) Ik heb genoeg om over te schrijven, maar hoe? En hoe wordt het interessant genoeg voor een ander om te lezen. Ik zie mensen om me heen schrijven, ze doen het gewoon, sturen hun manuscripten op, worden afgewezen, blijven schrijven.
Waarom schrijf ik niet? Waarom beperk ik me nog steeds tot mijn dagboek en mijn blog? Te weinig vertrouwen in mezelf, denken dat ik niets interessants te vertellen heb, er van overtuigd zijn dat anderen toch beter zijn. Allemaal dingen die mij weerhouden om dat te doen wat ik graag wil; schrijven.

Nu heb ik op het web verschillende schrijfopdrachten gevonden en daar wil ik nu echt mee aan de slag. Ik betwijfel nu al of ik de discipline op kan brengen om te schrijven, zucht. Ik hoop dat ik inspiratie kan halen uit het boek "The Artists Way" van  Julia Cameron en ik ga meedoen aan de schrijfopdrachten bij Aline. Ik zal proberen om dagelijks mee te doen aan schrijfveren, nee ik moet zeggen: ik GA meedoen. Ik heb dit al vaker geprobeerd, maar altijd weer afgehaakt, maar als ik echt wil gaan schrijven, me daarin wil ontwikkelen zal ik toch maar eens moeten gaan doorzetten.

Er zit iets diep in me en dat moet er uit!!

4 opmerkingen:

  1. Wat een mooie naam voor je verhalen blog... en wat een eer dat je me nu al in je eerste drie logjes noemt... Ik ga er vanuit hier elke week zoet te zien met een paar mooie verhalen... de schrijfveren vergeet ik zelf ook nog al eens... goed dat je me even herinnert... en succes met het schrijven...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. wat heb je een leuke achtergrond....heb ik ook haha EN ben ook net begonnen met mijn blog over.....je raadt het al...SCHRIJVEN!en ik las Groningen en ja hoor....daar ben ik opgegroeid!....TOEVAL????
    ben ik elk geval 'volger/lezer' van je blog nu.
    groet,
    ster hartje

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Heel herkenbaar...

    In mijn geval is werkelijk gebrek aan tijd en ruimte op de eerste plaats maar toch...

    zuchtttttttttttt...

    We blijven het proberen.

    Groetjes... Gaabs

    BeantwoordenVerwijderen

Opbouwende kritiek vind ik fijn, me afkraken kan ik zelf wel ;-)